دوپامین

دوپامین چیست؟ هرآنچه که باید بدانید!

دوپامین یک انتقال دهنده عصبی (پیام‌رسان شیمیایی بین دو سلول عصبی) است که در مغز ساخته می‌شود. این به برقراری ارتباط بین سلول‌های عصبی در مغز و سلول‌های عصبی و ماهیچه ای در بدن کمک می‌کند. این دارو می‌تواند کنترل و هماهنگی بدن، خلق و خو، حافظه، توجه، انگیزه و غیره را تنظیم کند.

دوپامین چه کاربردهایی دارد؟

به عنوان یک انتقال دهنده عصبی، در بسیاری از عملکردهای بدن مانند برانگیختگی و خواب، شناخت و رفتار، خلق و خو، شیردهی، یادگیری و غیره نقش دارد. به عنوان یک هورمون در جریان خون ترشح می‌شود و مسئول پاسخ جنگ یا گریز است. در نتیجه، واکنش بدن در یک موقعیت استرس زا واقعی را کنترل می‌کند، مانند شناسایی خطر و فرار از آن.

مزایای استفاده از قرص دوپامین

  • به آرامش و انقباض عروق خونی کمک می‌کند
  • تولید انسولین را کاهش می‎دهد
  • به دفع ادرار کمک می‌کند
  • فشار خون را کاهش می‌دهد
  • جریان خون به کلیه‌ها را بهبود می‌بخشد

چگونه و چه زمانی دوپامین مصرف کنیم؟

راهنمای مصرف دوپامینجزئیات
زمان مصرف دوپامینزمانی که بیمار از اختلالات اضطرابی، تغییرات خلقی و افسردگی ناشی از کمبود دوپامین رنج می‌برد.
شرایط کاهش دوپامینتغییرات سبک زندگی مانند مصرف تنباکو، الکل، یا رژیم غذایی نامتعادل.
روش‌های تجویز1. مکمل‌های دوپامین
2. داروها (قرص‌ها، دمنوش‌ها و محلول‌های تزریقی)
3. تغییرات رژیم غذایی
عملکرد مکمل‌های دوپامینافزایش سطح دوپامین در بدن و بهبود وضعیت با تقلید از عملکرد انتقال‌دهنده عصبی طبیعی دوپامین.

 

این دارو معمولاٌ زمانی تجویز می‎شود که بیمار از اختلالات اضطرابی، تغییرات خلقی و افسردگی ناشی از کمبود دوپامین رنج می‌برد. در شرایط عادی، بدن خود سطح دوپامین را تنظیم می‌کند. با این حال، تغییرات سبک زندگی، مانند مصرف تنباکو، الکل، یا رژیم غذایی نامتعادل، می‌تواند مقدار آن را در بدن کاهش دهد. در چنین مواردی، پزشکان ممکن است مکمل‌های دوپامین، داروها (قرص‌ها، دمنوش‌ها و محلول‌های تزریقی) یا تغییرات رژیم غذایی را تجویز کنند.

مکمل‌های دوپامین در واقع سطح دوپامین را در بدن افزایش می‌دهند و با تقلید از عملکرد انتقال‌دهنده عصبی طبیعی دوپامین، وضعیت را بهبود می‌بخشند.

دوپامین

عوارض جانبی دوپامین چیست؟

نوع عوارضجزئیات
عوارض جانبیاضطراب
سردرد
حالت تهوع
سرگیجه
آبریزش بینی
یبوست
سوزش سردل
استفراغ
خواب آلودگی
عوارض جانبی جدیدرد قفسه سینه
سبکی سر
فشار خون پایین
بی حسی
ضربان قلب نامنظم
تیره شدن رنگ پوست

 

عوارض جانبی داروهای دوپامینرژیک می‌تواند به نوع، دوز، مدت زمان استفاده از دارو و ویژگی‌های فردی آنها بستگی داشته باشد. این عوارض ممکن است خفیف بوده و پس از چند روز از بین بروند. مصرف این دارو در صورت قطع ناگهانی می‌تواند منجر به بدتر شدن شرایط شود. شما همواره میتوانید از طریق برگه ثبت و بررسی عوارض ناخواسته دارو های سینا پیشگام دارو نوین ADR از ما راهنمایی بگیرید.

برخی از عوارض جانبی این دارو عبارتند از:

  • اضطراب
  • سردرد
  • حالت تهوع
  • سرگیجه
  • آبریزش بینی
  • یبوست
  • سوزش سردل
  • استفراغ
  • خواب آلودگی

برخی از عوارض جانبی جدی عبارتند از:

  • درد قفسه سینه
  • سبکی سر
  • فشار خون پایین
  • بی حسی
  • ضربان قلب نامنظم
  • تیره شدن رنگ پوست

بیماران باید فوراً با پزشک مشورت کنند یا در صورت مشاهده هر یک از این عوارض جانبی جدی به دنبال کمک پزشکی باشند.

اقدامات احتیاطی هنگام مصرف دوپامین

بیماران باید قبل از مصرف این دارو، آلرژی خود را به پزشک اطلاع دهند. این داروها ممکن است حاوی موادی باشند که به بدن آسیب می‌رساند. بیماران باید قبل از مصرف داروها با پزشک خود در صورت داشتن شرایط پزشکی شدید مانند:

  • بیماری قلبی
  • بیماری کلیوی
  • بیماری ریه

 بدون نظر پزشک، مصرف این دارو را به طور ناگهانی قطع نکنید، زیرا علائم ترک را نشان می‌دهد و ممکن است عوارض جانبی شدیدی ایجاد کند.

در صورت فراموشی دوز مصرفی

اگر مصرف دوپامین را فراموش کردید، باید به محض یادآوری این قرص را مصرف کنید. اگر زمان مصرف نوبت بعدی است، توصیه می‌شود از نوبت فراموش شده صرف نظر کنید و طبق برنامه دوز معمول را مصرف کنید. شما نباید دوز اضافی را برای پوشاندن دوز فراموش شده مصرف کنید.

در صورت مصرف بیش از حد

قرص اضافی می‌تواند در قسمت‌های بدن، به‌ویژه مغز انباشته شود و با واکنش‌های تهاجمی‌تر، کنترل ضعیف و هماهنگی مرتبط است. این می‌تواند شرایطی را ایجاد کند که شامل پرخوری، ADHD (اختلال کمبود توجه)، اعتیاد به مواد مخدر و قمار است. از این رو، در صورت مصرف بیش از حد، بدون هیچ تاخیری به دنبال کمک پزشکی باشید.

شرایط نگهداری دوپامین

باید در مکان‌های خنک و خشک با دمای زیر 20 تا 25 درجه سانتیگراد و دور از دسترس کودکان نگهداری شود. از تماس مستقیم با هوا، نور و گرما باید اجتناب شود. قبل از مصرف داروها یا مکمل‌های دوپامین با پزشک مشورت کنید. در صورت بروز عوارض جانبی، به دنبال کمک پزشکی باشید.

دوپامین

تداخلات دارویی با دوپامین

این دارو را نباید با داروهای زیر مصرف کرد:

  • ایزوکاربوکسازید
  • لورازیدون
  • لینزولید
  • فنلزین
  • ترانیل سیپرومین
  • سلژیلین ترانس درمال
  • علاوه بر این، این قرص با مریم گلی (گیاهی برای درمان آلزایمر)، اکالیپتوس (درختی که استخراج آن به درمان آسم کمک می‌کند) و دسموپرسین (یک داروی مصنوعی که به درمان کم آبی و ادرار کمک می‌کند) تداخلات ملایمی نشان می‌دهد.

ضروری است که پزشک خود را در مورد سابقه پزشکی خود و همچنین دارو مطلع کنید.

نتیجه گیری

دوپامین یک ماده طبیعی در بدن انسان است. این نقش حیاتی در برقراری ارتباط عصبی و سایر عملکردهای مهم دارد. کمبود آن می‌تواند منجر به اختلالات عملکردی شود، بنابراین مصرف داروها و مکمل‌های دوپامین توصیه می‌شود. با این حال، فقط در صورت تجویز پزشک باید مصرف شود.

سوالات متداول

وظیفه دوپامین در بدن چیست؟

این دارو در چندین عملکرد مهم از جمله تنظیم خلق و خو، حمایت از کنترل حرکتی و تأثیرگذاری بر مغز و همچنین در توجه و یادگیری نقش دارد.

آیا دوپامین یک دارو است؟

بله، به عنوان یک دارو در دسترس است. در اطلاعات پزشکی برای درمان شرایطی مانند شوک، نارسایی قلبی و انواع خاصی از فشار خون پایین استفاده می‌شود.

نقش دوپامین در سلامت روان چیست؟

این قرص در شرایط مختلف سلامت روان از جمله اسکیزوفرنی، افسردگی و اختلال دوقطبی نقش دارد. گمان می‌رود عدم تعادل در سطوح دوپامین به ایجاد این اختلالات کمک می‌کند.

آیا می‌توانم سطح دوپامین خود را به طور طبیعی افزایش دهم؟

بله، برخی از انتخاب‌های سبک زندگی مانند ورزش منظم، رژیم غذایی متعادل و خواب کافی می‌توانند بر سطح دوپامین تأثیر مثبت بگذارند. با این حال، حفظ یک سبک زندگی سالم به طور کلی ضروری است و پاسخ‌های فردی ممکن است متفاوت باشد.

بیماری‌های مغزی

بیماری‌های مغزی

بیماری‌های مغزی

بیماری‌های مغزی

بیماری‌های مغزی به اشکال مختلف ظاهر می‌شوند. عفونت‌ها، تروما، سکته مغزی، تشنج و تومورها از دسته‌های اصلی بیماری‌های مغزی هستند. در اینجا مروری بر بیماری‌های مختلف مغز است.
مغز از بسیاری از نواحی تخصصی تشکیل شده است که با هم کار می‌کنند.

عفونت‌ها

بیماری‌های مغزی در دسته عفونت‌ها عبارتند از:

مننژیت: التهاب پوشش اطراف مغز یا نخاع که معمولاً به دلیل عفونت است. سفتی گردن، سردرد، تب و گیجی، علائم شایع هستند.

آنسفالیت: التهاب بافت مغز، معمولاً به دلیل عفونت ویروسی، مننژیت و آنسفالیت اغلب با هم رخ می‌دهند که به آن مننژوانسفالیت می‌گویند.

آبسه مغزی: حفره‌ای از عفونت در مغز که معمولاً توسط باکتری ایجاد می‌شود. آنتی بیوتیک و زهکشی جراحی این ناحیه اغلب ضروری است.

تشنج

در گروه تشنج بیماری‌های مغزی، صرع قرار می‌گیرد، وضعیتی که با تشنج‌های مکرر ناشی از فعالیت الکتریکی غیر طبیعی و بیش از حد در مغز مشخص می‌شود. آسیب‌های سر، عفونت‌های مغزی و سکته مغزی نیز ممکن است باعث صرع شوند.

تروما

تروما شامل این شرایط است:

ضربه مغزی: آسیب مغزی که باعث اختلال موقتی در عملکرد مغز، گاهی اوقات با بیهوشی و سردرگمی می‌شود. صدمات ضربه‌ای به سر باعث ضربه مغزی می‌شود و ممکن است منجر به سردرد و مشکلات تمرکز و حافظه شود.

آسیب مغزی تروماتیک: آسیب مغزی اکتسابی و اغلب دائمی ناشی از آسیب تروماتیک سر، اختلال روانی آشکار یا تغییرات شخصیتی و خلقی خفیف‌تر ممکن است رخ دهد.

تومورها، توده‌ها و افزایش فشار:

این دسته از بیماری‌های مغزی شامل:

تومور مغزی: هر گونه رشد غیر طبیعی بافت در داخل مغز است. تومورهای مغزی چه بدخیم (سرطانی) و چه خوش خیم، معمولاً با فشاری که بر مغز طبیعی وارد می‌کنند، مشکلاتی را ایجاد می‌کنند.

گلیوبلاستوما: تومور مغزی تهاجمی و سرطانی است. گلیوبلاستوما به سرعت پیشرفت می‌کند و معمولاً درمان آن دشوار است.

هیدروسفالی: افزایش غیرطبیعی مایع مغزی نخاعی (مغزی) در داخل جمجمه است. معمولاً به این دلیل است که مایع به درستی در گردش نیست.

هیدروسفالی با فشار طبیعی: نوعی از هیدروسفالی که اغلب باعث مشکلات راه رفتن، همراه با زوال عقل و بی اختیاری ادرار می‌شود. فشار داخل مغز با وجود افزایش مایعات طبیعی، باقی می‌ماند.

تومور کاذب مغزی: افزایش فشار داخل جمجمه بدون هیچ علت مشخصی (اگرچه با چاقی یا افزایش وزن همراه است). تغییرات بینایی، سردرد، سرگیجه و حالت تهوع از علائم شایع هستند. همچنین می‌تواند منجر به نابینایی شود.

شرایط عروقی (رگ‌های خونی):

سکته مغزی: جریان خون و اکسیژن به طور ناگهانی در ناحیه‌ای از بافت مغز قطع می‌شود و سپس شروع به مرگ می‌کند. بخشی از بدن که توسط ناحیه آسیب دیده مغز کنترل می‌شود (مانند بازو یا پا) ممکن است دیگر به درستی عمل نکند. این بیماری ممکن است باعث مشکلات بینایی، گفتار و حس شود.

سکته مغزی ایسکمیک: لخته خون به طور ناگهانی در یک سرخرگ ایجاد می‌شود یا در جای دیگری در شریان دیگر تشکیل و میشکند و در رگ‌های خونی مغز قرار می‌گیرد و جریان خون را مسدود می‌کند و باعث سکته می‌شود.

سکته مغزی هموراژیک: نوعی خونریزی در مغز است که باعث ایجاد احتقان و فشار بر بافت مغز می‌شود و جریان خون سالم را مختل می‌کند و باعث سکته می‌شود.

تصادف عروق مغزی (CVA): نوع دیگری از سکته مغزی است.

حمله ایسکمیک گذرا (TIA): قطع موقت جریان خون و اکسیژن به بخشی از مغز است. علائم آن مشابه علائم سکته مغزی هستند، اما به طور کامل (معمولاً در عرض 24 ساعت) بدون آسیب به بافت مغز برطرف می‌شوند.

آنوریسم مغزی: یک سرخرگ در مغز ناحیه ضعیفی ایجاد می‌کند که مانند بالون متورم می‌شود. پارگی آنوریسم مغزی به دلیل خونریزی باعث سکته می‌شود.

هماتوم ساب دورال: نوعی خونریزی در سطح مغز است. این بیماری ممکن است به مغز فشار وارد کند و باعث مشکلات عصبی شود.

هماتوم اپیدورال: خونریزی بین جمجمه و پوشش سخت (دورا) مغز است. خونریزی معمولاً از یک شریان است، معمولاً کمی پس از آسیب به سر. علائم خفیف اولیه در صورت عدم درمان می‌توانند به سرعت به بیهوشی و مرگ پیشرفت کنند. به این هماتوم اکسترادورال نیز می‌گویند.

خونریزی داخل مغزی: هر گونه خونریزی در داخل مغز که ممکن است پس از یک آسیب تروماتیک یا سکته مغزی در نتیجه فشار خون بالا رخ دهد.

ادم مغزی: تورم بافت مغز که می‌تواند به دلایل مختلف از جمله پاسخ به آسیب یا عدم تعادل الکترولیت‌ها باشد.

شرایط خودایمنی

بیماری‌های مغزی مرتبط با شرایط خودایمنی عبارتند از:

واسکولیت: التهاب عروق خونی مغز است و می‌تواند منجنر به گیجی، تشنج، سردرد، و بیهوشی شود.

مولتیپل اسکلروزیس (MS): سیستم ایمنی به اشتباه به اعصاب خود بدن حمله کرده و به آن آسیب می‌رساند. اسپاسم عضلانی، خستگی و ضعف علائم هستند. ام اس ممکن است به صورت دوره‌ای یا به طور پیوسته پیشرو باشد.

بیماری‌های عصبی

بیماری‌های مغزی مرتبط با بیماری‌های عصبی عبارتند از:

بیماری پارکینسون: اعصاب در ناحیه مرکزی مغز به آرامی تحلیل می‌روند و باعث ایجاد مشکلاتی در حرکت و هماهنگی می‌شوند. علائم اولیه لرزش دست‌ها، سفتی اندام‌ها، کندی حرکت و وضعیت ناپایدار است.

بیماری هانتینگتون: یک اختلال عصبی ارثی که باعث انحطاط سلول‌های مغز می‌شود. زوال عقل و مشکل در کنترل حرکات (کریا) از علائم آن است. علائم اولیه شامل نوسانات خلقی، افسردگی و تحریک پذیری است.

بیماری پیک (زوال عقل فرونتوتمپورال): در طول سال‌ها، به دلیل تجمع پروتئین غیرطبیعی، نواحی بزرگی از اعصاب در جلو و کناره‌های مغز تخریب می‌شوند. تغییرات شخصیتی، رفتار نامناسب، مشکل در گفتار و عدم حافظه و توانایی فکری از علائم این بیماری هستند. بیماری پیک به طور پیوسته در حال پیشرفت است.

اسکلروز جانبی آمیوتروفیک ALS: این بیماری را لو گهریگ نیز می‌نامند. در ALS، اعصاب کنترل کننده عملکرد عضلات، به طور پیوسته و سریع تخریب می‌شوند. این بیماری اگر درمان نشود، به طور پیوسته به سمت فلج و ناتوانی در تنفس پیشرفت می‌کند. عملکرد شناختی به طور کلی تحت تاثیر قرار نمی‌گیرد.

زوال عقل: کاهش عملکرد شناختی، به دلیل مرگ یا عملکرد نادرست سلول‌های عصبی در مغز است. شرایطی که در آن اعصاب مغز تحلیل می‌روند و همچنین سوء مصرف الکل و سکته مغزی می‌توانند باعث زوال عقل شوند.

بیماری آلزایمر: به دلایل نامشخص، اعصاب در نواحی خاصی از مغز تحلیل رفته و باعث از دست دادن تدریجی حافظه و عملکرد ذهنی و تغییر در رفتار و شخصیت می‌شود. اعتقاد بر این است که تجمع بافت غیرطبیعی در نواحی مغز – که اغلب به آنها گره و پلاک می‌گویند- در ایجاد این بیماری نقش دارد. بیماری آلزایمر شایع‌ترین شکل زوال عقل است.

درمان بیماری‌های مغزی

یکی از درمان‌هایی که ممکن است پزشک تجویز کند تزریق آمپول سربرولایزین ®Cerebrolysin است. این دارو از ماده فعال بیولوژیکی با وزن مولکولی کم است که به سد خونی مغزی نفوذ می‌کند و مستقیم وارد سلول‌های عصبی می‌شود. این آمپول دارای یک اثر چند وجهی است که برای اندام‌های مغز خواص دارد. مانند تنظیم متابولیک، محافظت عصبی، تعدیل عصبی عملکردی و فعالیت نوروتروفیک را فراهم می‌کند.

نتیجه گیری

مغز از بسیاری اندام‌های تخصصی تشکیل شده است که با هم کار می‌کنند. در صورت بیماری هرگونه از اندام‌ها ممکن است به دیگر نقاط مغز آسیب وارد کند و همچنین میتوانید در صورت درمان نشدن، شاهد پیشرفت بیماری باشید. پس در نتیجه هنگام مشاهده هرکدام از علائم فوق، فوراٌ به پزشک مراجعه کنید و اقدامات لازم را انجام دهید.

 

مطالب مشابه:

داروهای طبیعی برای سلامت روده

فواید آب برای بدن

همه چیز درباره آمپول سربرولایزین ®Cerebrolysin

همه چیز درباره آمپول سربرولایزین ®Cerebrolysin

آمپول سربرولایزین ®Cerebrolysin ساخت کشور اتریش است. این دارو حاوی نوروپپتیدهای فعال بیولوژیکی با وزن مولکولی کم است که به سد خونی مغزی نفوذ کرده و مستقیماً وارد سلول‌های عصبی می‌شود. این دارو دارای یک اثر چند وجهی خاص بر روی اندام مغز است. به عنوان مثال، تنظیم متابولیک، محافظت عصبی، تعدیل عصبی عملکردی و فعالیت نوروتروفیک را فراهم می‌کند.

تنظیم متابولیک:

آمپول سربرولایزین ®Cerebrolysin اثربخشی متابولیسم انرژی هوازی مغز را بهبود می‌بخشد و سنتز پروتئین درون سلولی را هم در مغز در حال رشد و هم در مغز پیر، وارد می‌کند.

محافظت از اعصاب:

آمپول سربرولایزین ®Cerebrolysin از نورون‌ها در برابر اثرات مخرب اسیدوز لاکتیک محافظت می‌کند، از تشکیل رادیکال‌های آزاد جلوگیری می‌کند، بقای خود را بهبود می‌بخشد و از مرگ نورون‌ها در شرایط هیپوکسی و ایسکمی جلوگیری می‌کند و اثر آسیب رسان نوروتوکسیک اسیدهای آمینه تحریکی (گلوتامات) را کاهش می‌دهد.

فعالیت نوروتروفیک:

این آمپول تنها داروی پپتیدرژیک نوتروپیک با فعالیت نوروتروفیک اثبات شده مشابه با فاکتورهای رشد نورون طبیعی (NGF) است، اما تحت تجویز محیطی آشکار می‌شود.

نورومدولاسیون عملکردی:

آمپول سربرولایزین Cerebrolysin تأثیر مثبتی بر نقض عملکردهای شناختی و فرآیندهای حافظه دارد.

فارماکوکینتیک آمپول سربرولایزین Cerebrolysin:

پیچیدگی ترکیب دارو اجازه انجام تجزیه و تحلیل فارماکوکینتیک معمول اجزای دارو را نمی‌دهد، زیرا بخش فعال سربرولایزین Cerebrolysin از مخلوط متعادل و پایداری از الیگوپپتیدهای فعال بیولوژیکی با عملکرد چند وجهی کامل تشکیل شده است.

کاربرد آمپول سربرولایزین Cerebrolysin

  • بیماری آلزایمر، زوال عقل با منشاء مختلف
  • نارسایی مزمن عروق مغزی
  • سکته مغزی ایسکمیک
  • صدمات تروماتیک مغز و نخاع
  • عقب ماندگی ذهنی در کودکان
  • اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) در کودکان
  • درمان پیچیده افسردگی درون زا و مقاوم به داروهای ضد افسردگی

موارد منع مصرف

حساسیت به یکی از اجزای دارو، صرع و نارسایی شدید کلیوی.

مقدار و نحوه مصرف آمپول سربرولایزین Cerebrolysin

عضلانی (تا 5 میلی‌لیتر)، داخل وریدی (تا 10 میلی‌لیتر)، داخل وریدی با انفوزیون آهسته (10 تا 50 میلی‌لیتر). .

مهم: تزریق را به آرامی طی 3 دقیقه انجام دهید!

دوزها و مدت زمان درمان به ماهیت و شدت بیماری و همچنین به سن بیمار بستگی دارد. امکان تجویز دوزهای منفرد تا 50 میلی‌لیتر وجود دارد، اما با این حال، ترجیحاً یک دوره درمانی انجام شود. دوره بهینه درمان توصیه شده 10 تا 20 روز، تزریق روزانه است.

  • حالات حاد (سکته مغزی ایسکمیک، آسیب مغزی تروماتیک، عوارض بعد از عمل جراحی مغز و اعصاب)
    از 10 تا 50 میلی‌لیتر
  • سکته مغزی و آسیب تروماتیک مغز و نخاع
    از 5 تا 50 میلی‌لیتر.
  • سندرم روانی-ارگانیک و افسردگی
    از 5 تا 30 میلی‌لیتر.
  • بیماری آلزایمر، زوال عقل عروقی و آلزایمر-عروقی ترکیبی
    از 5 تا 30 میلی‌لیتر (1 دوره: 5 روز در هفته / 4 هفته (2 تا 4 سیکل در سال)).
  • در عمل عصبی اطفال
    0.1-0.2 میلی‌لیتر / کیلوگرم.

تا زمانی که بهبودی در وضعیت بیمار به دلیل درمان وجود داشته باشد، دوره‌های درمانی می‌توانند برای افزایش اثربخشی تکرار شوند. پس از اولین دوره، دوره تجویز دوز را می‌توان به 2 یا 3 بار در هفته کاهش داد.

دوزهای 10 تا 50 میلی‌لیتری فقط از طریق انفوزیون داخل وریدی آهسته پس از رقیق شدن با محلول‌های توصیه شده انجام می‌شود.

(با محلول‌های اسید آمینه متعادل، ویتامین‌ها و داروهای قلبی عروقی مخلوط نکنید!).

مدت زمان انفوزیون 15 تا 60 دقیقه است.

عوارض آمپول سربرولایزین Cerebrolysin:

دسته عوارضعوارض جانبیتوضیحات بیشتر
عوارض ناشی از تزریق سریعاحساس گرما، تعریق، سرگیجه، تپش قلب، آریتمی.این عوارض زمانی رخ می‌دهند که دارو سریع تزریق شود و معمولاً کوتاه‌مدت و قابل مدیریت هستند. برای جلوگیری، تزریق باید به آرامی انجام شود.
عوارض شایع به ندرتعدم اشتها، سوء هاضمه، حالت تهوع، واکنش‌های آلرژیک.این عوارض بیشتر مرتبط با مشکلات گوارشی یا پاسخ‌های ایمنی ضعیف هستند. معمولاً خفیف بوده و با قطع یا تعدیل دوز دارو بهبود می‌یابند.
عوارض خیلی نادرتحریک پذیری بیش از حد، گیجی، بی‌خوابی، سردرد، درد در گردن، اندام‌ها و کمر، تنگی نفس، لرز، حالت کلاپتوئید.این عوارض می‌توانند به سیستم عصبی، تنفسی، یا عضلانی مرتبط باشند. علائم مثل سردرد و گیجی بیشتر ناشی از تأثیر دارو بر سیستم عصبی مرکزی است.
عوارض استثنایی (خیلی نادر)هیپرونتیلاسیون (تنفس سریع)، افزایش فشار خون شریانی، افت فشار خون شریانی، خستگی، لرزش، افسردگی، بی‌تفاوتی، سرگیجه، علائم شبیه آنفولانزا.این عوارض بسیار نادر هستند و می‌توانند نشانه‌ای از حساسیت فردی به دارو باشند. علائمی مثل افسردگی و بی‌تفاوتی ممکن است ناشی از تغییرات شیمیایی مغز باشد.
عوارض شناسایی‌شده در کارآزمایی‌های بالینیتحریک، افزایش یا افت فشار خون شریانی، خستگی، لرزش، افسردگی، بی‌علاقگی، سرگیجه، سردرد، تنگی نفس، اسهال، تهوع.در طی کارآزمایی‌های بالینی، این عوارض با فراوانی متفاوت گزارش شده‌اند و معمولاً در بیماران با دوزهای بالا یا درازمدت ظاهر می‌شوند.

اگر تزریق خیلی سریع انجام شود، در موارد نادر، ممکن است احساس گرما، تعریق، سرگیجه وجود داشته باشد. در برخی موارد، ممکن است تپش قلب یا آریتمی وجود داشته باشد. بنابراین، دارو باید به آرامی تزریق شود.

عوارض به ندرت: عدم اشتها، سوء هاضمه، حالت تهوع و واکنش‌های آلرژیک.

خیلی به ندرت: تحریک پذیری بیش از حد، حالت گیج، بی‌خوابی، سردرد، درد در گردن، اندام‌ها و کمر، تنگی نفس، لرز و حالت کلاپتوئید.

به طور استثنایی: هیپرونتیلاسیون، فشار خون شریانی، افت فشار خون شریانی، خستگی، لرزش، افسردگی، بی‌تفاوتی، سرگیجه، و علائم شبیه آنفولانزا.

لازم به ذکر است که برخی از عوارض نامطلوب (تحریک، فشار خون شریانی، افت فشار خون شریانی، خستگی، رعشه، افسردگی، بی‌علاقگی، سرگیجه، سردرد، تنگی نفس، اسهال، تهوع) در طول کارآزمایی‌های بالینی مشخص شدند و در برخی بیماران به طور یکسان رخ داده است.

آمپول سربرولایزین Cerebrolysin به چه داروهایی تداخل دارد:

با توجه به مشخصات دارویی سربرولایزین Cerebrolysin، هنگام تجویز همزمان با داروهای ضد افسردگی، از جمله MAOIها، باید به اثرات افزایشی احتمالی توجه ویژه‌ای شود. در چنین مواردی، کاهش دوز داروی ضد افسردگی توصیه می‌شود.

سربرولایزین® و محلول‌های اسید آمینه متعادل را در یک محلول برای انفوزیون مخلوط نکنید.

آمپول سربرولایزین Cerebrolysin با محلول‌های حاوی لیپید یا اصلاح کننده pH محیط ناسازگار است.

هشدارها و اقدامات در صورت استفاده از آمپول سربرولایزین

این دارو ممکن است در سه ماهه اول بارداری و در دوران شیردهی با احتیاط تجویز شود.

در دوران بارداری و شیردهی سربرولایزین Cerebrolysin فقط باید پس از تجزیه و تحلیل کامل توسط پزشک استفاده شود. آزمایش‌های بالینی نشان داده‌اند که سربرولایزین بر توانایی رانندگی وسایل نقلیه و کار با ماشین‌آلات تأثیری ندارد.

شرایط نگهداری دارو

در دمای اتاق که بیش از 25 درجه سانتیگراد نباشد نگهداری شود، از یخ زدگی خودداری شود، در برابر نور محافظت شود. در جای امن و دور از دسترس کودکان نگهداری شود. پس از اتمام تاریخ انقضای چاپ شده روی بسته بندی استفاده نکنید.