توضیحات

پاروکستینا بلوفارما Paroxetina Bluepharma

پاروکستینا بلوفارما برای درمان افسردگی و/ یا اختلالات اضطرابی در بزرگسالان استفاده می‌شود. اختلالات اضطرابی که پاروکستینا برای آنها تجویز می‌شود، عبارتند از: اختلال وسواس فکری-اجباری (افکار وسواسی، تکراری با رفتار غیر قابل کنترل)، اختلال هراس (حملات پانیک، از جمله حملات ناشی از آگورافوبیا، که ترس از فضاهای باز است)، اختلال اضطراب در فضای اجتماعی، اختلال استرس پس از ضربه (اضطراب ناشی از یک رویداد آسیب زا) و اختلال اضطراب فراگیر (به طور معمول احساس بسیار مضطرب و عصبی).

پاروکستینا متعلق به گروهی از داروها به نام مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) است. همه ما ماده‌ای به نام سروتونین در مغز خود داریم. افرادی که افسرده یا مضطرب هستند سطوح پایین‌تری از این ماده دارند. مکانیسم دقیق اثر پاروکستینا و سایر SSRI‌ها مشخص نیست، اما آنها با افزایش سطح سروتونین در مغز، اثر خود را اعمال می‌کنند.
درمان صحیح افسردگی یا اختلال اضطراب برای کمک به احساس بهتر مهم است.

نحوه مصرف دارو

پاروکستینا بلوفارما ممکن است با غذا مصرف شود. مصرف پاروکستینا بلوفارما در صبح همراه صبحانه به احتمال زیاد احساس تهوع شما را کاهش می‌دهد.
همانند سایر دارو‌ها در این زمینه، از مصرف الکل در زمان مصرف این دارو باید اجتناب شود. الکل ممکن است علایم یا اثرات جانبی شما را وخیم‌تر کند.

منع مصرف دارو

1- حساسیت به پاروکستینا یا هر یک از ترکیبات دیگر این دارو
2- اگر تحت درمان با داروهایی به نام مهارکننده‌های آنزیم مونوآمین اکسیداز (MAOIs، از جمله موکلوبمید و متیل تیونین کلراید (متیلن بلو) هستید)، یا اگر در دو هفته گذشته با هر یک از این داروها درمان شدید. پزشک به شما توصیه می‌کند که چگونه پس از قطع مصرف MAOI، مصرف پاروکستینا را شروع کنید.
3- اگر داروی ضد روان پریشی به نام تیوریدازین یا آنتی سایکوتیکی به نام پیموزاید مصرف می‌کنید.
اگر در هر یک از این شرایط هستید، به پزشک خود اطلاع دهید و از مصرف این دارو خودداری کنید.

عوارض جانبی دارو

برخی از بیمارانی که پاروکستینا مصرف می‌کنند، دچار وضعیتی به نام آکاتیزیا می‌شوند، احساس بی قراری و ناتوانی در نشستن یا ثابت ماندن. سایر بیماران به اصطلاح به سندرم سروتونین یا سندرم بدخیم نورولپتیک مبتلا می‌شوند و ممکن است برخی یا همه علائم زیر را داشته باشند:
سردرد، حالت تهوع و استفراغ، اسهال، احساس تحریک پذیری، گیجی، بی‌قراری، احساس گرما، تعریق، لرزش، توهم، سفتی عضلانی، حرکات تند ناگهانی یا افزایش ضربان قلب ممکن است افزایش یابد و منجر به از عدم هوشیاری شود. در صورت داشتن هر یک از این علائم به پزشک مراجعه کنید.

تداخلات دارویی

اگر داروی دیگری را مصرف می‌کنید یا اخیراً مصرف کردید یا ممکن است مصرف کنید، از جمله داروهایی که بدون نسخه تهیه شدند، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
برخی از داروها می‌توانند اثر پاروکستینا را تغییر دهند یا احتمال برخی از عوارض جانبی را افزایش دهند.

پاروکستینا همچنین می‌تواند اثر برخی داروها را تغییر دهد. مثلا:

– داروهایی به نام مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIها، از جمله موکلوبمید و متیل تیونین کلراید (متیلن بلو)).
– داروهایی به نام تیوریدازین یا پیموزاید که ضد روان پریشی هستند.
– استیل سالیسیلیک اسید، ایبوپروفن و سایر داروهایی به نام داروهای ضد‌التهابی غیر استروئیدی مانند سلکوکسیب، اتودولاک، دیکلوفناک و ملوکسیکام که برای درمان درد و التهاب استفاده می‌شود.
– ترامادول و پتیدین، مسکن.
– داروهایی به نام تریپتان مانند سوماتریپتان که برای درمان میگرن استفاده می‌شود.
– سایر داروهای ضد افسردگی، از جمله سایر مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین و ضد افسردگی‌های سه حلقه ای مانند کلومیپرامین، نورتریپتیلین و دزیپرامین.
– یک مکمل غذایی به نام تریپتوفان.
– میواکوریوم و سوکسامتونیوم (مورد استفاده در بیهوشی).
– داروهایی مانند لیتیوم، ریسپریدون، پرفنازین، کلوزاپین (ضد روان پریشی) که برای درمان برخی از بیماری‌های روانپزشکی استفاده می‌شود.
– فنتانیل که در بیهوشی یا برای درمان دردهای مزمن استفاده می‌شود.
– ترکیبی از فوزامپرناویر و ریتوناویر که برای درمان عفونت ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) استفاده می‌شود.
– خار مریم، گیاه دارویی برای درمان افسردگی.
– فنوباربیتال، فنی توئین، والپروات سدیم یا کاربامازپین که برای درمان تشنج یا صرع استفاده می‌شود.
– اتوموکستین، دارویی که برای درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) استفاده می‌شود.
– پروسیکلیدین که برای تسکین لرزش مخصوصاً در بیماری پارکینسون استفاده می‌شود.
– وارفارین و سایر داروها (به نام داروهای ضد انعقاد) که برای رقیق کردن خون استفاده می‌شوند.
– پروپافنون، فلکائینید و داروهای مورد استفاده برای درمان اختلالات ریتم قلب.
– متوپرولول، یک بتا بلوکر که برای درمان فشار خون بالا و اختلالات قلبی استفاده می‌شود.
– پراواستاتین که برای درمان کلسترول بالا استفاده می‌شود.
– ریفامپیسین، برای درمان سل (TB) و جذام استفاده می‌شود.
– لینزولید، یک آنتی بیوتیک.
– تاموکسیفن، برای درمان سرطان سینه (یا مشکلات باروری).

هشدارها و اقدامات احتیاطی

قبل از مصرف پاروکستینا با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
1- اگر داروهای دیگری مصرف می‌کنید.
2- اگر از تاموکسیفن برای درمان سرطان سینه (یا مشکلات باروری) استفاده می‌کنید. داروی پاروکستینا ممکن است اثربخشی تاموکسیفن را کم کند. بنابراین پزشک باید یک داروی ضد افسردگی دیگر را به شما توصیه کند.
3- هر گونه مشکل کلیوی، کبدی یا قلبی دارید.
4- بیماری صرع یا تشنج دارید.
5- افکار یا رفتار بیش از حد فعال
6- اگر تحت درمان با تشنج الکتریکی هستید (ECT)
7- اگر مستعد خونریزی یا کبودی هستید یا تحت درمان با داروهایی هستید که ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد (از جمله داروهایی مانند وارفارین (اسنوکومارول)، داروهای ضد روان پریشی مانند پرفنازین یا کلوزاپین، داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای، داروهایی برای درمان درد و التهاب. به نام داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، مانند اسید استیل سالیسیلیک، ایبوپروفن، سلکوکسیب، اتودولاک، دیکلوفناک، ملوکسیکام)، یا اگر باردار هستید.
8- دیابت دارید.
9- اگر از رژیم کم سدیم استفاده می کنید.
10- اگر گلوکوم (فشار چشم بالا) دارید.
11- اگر کمتر از 18 سال سن دارید.

رانندگی و کار با ماشین آلات:

معمولا پاروکستینا بلوفارما بر فعالیت روزانه بیماران تاثیری ندارد. به هر حال بعضی از بیماران ممکن است احساس خواب آلودگی کنند. در آن موارد باید از رانندگی و استفاده از ماشین آلات پرهیز کنند.
اگر در هر یک از این موقعیت ها هستید و هنوز با پزشک خود مشورت نکرده اید، از او در مورد مصرف قرص پاروکستینا سوال کنید.

شرایط نگهداری دارو

این دارو را دور از دید و دسترس کودکان نگهداری کنید.
این دارو را پس از تاریخ انقضای درج شده روی کارتن مصرف نکنید.
اگر نصف قرص مصرف می‌کنید، مراقب باشید که آن را با خیال راحت در ظرف نگهداری کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید با کارشناسان شرکت سینا پیشگام دارو نوین تماس بگیرید.