توضیحات

کپسول آناگریلاید Anagrelide AOP

کپسول آناگریلاید برای درمان یک اختلال خونی خاص (ترومبوسیتمی) و علائم بالینی استفاده می‌شود که به دلیل ساخت بیش از حد پلاکت توسط مغز استخوان شما ایجاد می‌شود. پلاکت‌ها یک سلول خونی هستند که بدن از آنها برای تشکیل لخته خون استفاده می‌کند.

تعداد زیاد پلاکت‌ها چه اثراتی دارد؟

تعداد بیش از حد پلاکت‌ها می‌تواند باعث مشکلاتی در گردش خون شما شود، از جمله لخته شدن خون ناخواسته و مشکلات خونریزی. این دارو با جلوگیری از تولید پلاکت‌ها باعث کاهش تعداد پلاکت‌ها در جریان خون می‌‌شود.

در اروپا، کپسول آناگریلاید به عنوان یک درمان خط دوم مجوز دارد. داروی هیدروکسی کاربامید (درمان‌ کم خونی داسی شکل) به عنوان درمان خط اول تجویز می‌شود.

اگر هیدروکسی کاربامید برای شما مناسب نیست، هماتولوژیست ممکن است کپسول آناگرلاید یا شاید اینترفرون را تجویز کند. داروی آناگریلاید را می‌توان در ترکیب با سایر داروها مانند هیدروکسی کاربامید نیز استفاده کرد. گاهی اوقات برای درمان بیماران بسیار جوان استفاده می‌شود.

بیماران ترومبوسیتوز ضروری که برای کپسول آناگریلاید مناسب هستند اغلب یک یا چند مورد از عوامل زیر را دارند:

سن بالای 60 سال

تعداد پلاکت بیش از 1000×109/L

سابقه ترومبوز

عملکرد کپسول آناگریلاید

نحوه عملکرد کپسول آناگریلاید به طور کامل شناخته نشده است، اما ما می‌دانیم که این دارو با کاهش تولید سلول‌های تولیدکننده پلاکت به نام مگاکاریوسیت، تعداد پلاکت‌ها را کاهش می‌دهد. کپسول آناگرلاید نسبت به سایر روش‌های درمانی مزیت دارد، زیرا فقط تعداد پلاکت‌ها را کاهش می‌دهد. این بدان معناست که گلبول‌های قرمز و سفید خون تحت تأثیر قرار نخواهند گرفت.

نحوه مصرف دارو

کپسول آناگریلاید باید طبق دستور پزشک به صورت خوراکی مصرف شود. کپسول‌ها را به طور کامل با یک لیوان آب قورت دهید. می‌توان آن را با یا بدون غذا مصرف کرد. کپسول را له نکنید یا نجوید.

مقدار مصرف دارو

دوز کپسول آناگریلاید Anagrelide AOP باید به صورت جداگانه برای هر بیمار تعیین شود و باید توسط پزشک کنترل شود.

دوز شروع توصیه شده Anagrelide AOP 0.5 تا 1.0 میلی‌گرم در روز است. همچنین دوز شروع باید حداقل یک هفته مصرف شود. پس از یک هفته، دوز را می‌توان به صورت جداگانه تنظیم کرد تا کمترین دوز لازم برای حفظ تعداد پلاکت کمتر از 109×600 در لیتر به دست آید. تعداد پلاکت ایده‌آل بین 150×109/l و 400×109/l است.

افزایش دوز روزانه نباید بیش از 0.5 میلی‌گرم در هفته و حداکثر دوز منفرد نباید از 2.5 میلی‌گرم تجاوز کند. دوز بیش از 5 میلی‌گرم در روز نباید تجویز شود.

اگر دوز کل روزانه بالاتر از 0.5 میلی‌گرم در روز باشد، کپسول آناگریلاید Anagrelide AOP باید BID (هر 12 ساعت) یا TID (هر 8 ساعت) تجویز شود. اثر درمان با کپسول آناگریلاید Anagrelide AOP باید به طور منظم کنترل شود.

منع مصرف دارو

حساسیت به دارو

بیماری قلبی عروقی

نارسایی شدید کلیه (کلیرانس کراتینین کمتر از 30 میلی‌لیتر در دقیقه)

نارسایی متوسط تا شدید کبدی

عوارض جانبی دارو

عوارض جانبی کپسول آناگرلاید می تواند از جمله سردرد، اسهال، تپش قلب و احتباس مایعات باشد.

مصرف کپسول آناگریلاید در دوران بارداری و شیردهی

این دارو برای مصرف در دوران بارداری مناسب نیست و در بیماران قلبی باید با احتیاط مصرف شود.

هشدارها و اقدامات احتیاطی

آناگرلاید تنها در صورتی باید استفاده شود که مزایای بالقوه درمان از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

درمان نیاز به نظارت دقیق بالینی بیمار از جمله، شمارش کامل خون (هموگلوبین، تعداد گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها) و آزمایش‌های مربوط به عملکرد کبد (مانند ALT و AST)، عملکرد کلیه (کراتینین سرم و اوره) و الکترولیت‌ها (پتاسیم، منیزیم) و کلسیم دارد.

اثرات قلبی عروقی

عوارض جانبی جدی قلبی عروقی، از جمله موارد تورساد د پوینت، تاکی کاردی بطنی، کاردیومیوپاتی، کاردیومگالی و نارسایی احتقانی قلب گزارش شدند.

بیمارانی که دارای سندرم مادرزادی QT طولانی، QTc اکتسابی، دارند و همچنین از محصولات دارویی که می‌توانند طول QTc را افزایش دهند و هیپوکالمی دارند باید هنگام استفاده از کپسول آناگریلاید احتیاط کنند.

قبل از شروع درمان با کپسول آناگرلاید، یک معاینه قلبی عروقی، شامل ECG پایه و اکوکاردیوگرافی توصیه می‌شود. بیماران باید در طول درمان برای شواهدی از اثرات قلبی عروقی که ممکن است نیاز به بررسی بیشتر قلبی عروقی داشته باشد، تحت نظر باشند. هیپوکالمی یا هیپومنیزمی باید قبل از تجویز کپسول آناگرلاید درمان شود و باید به طور دوره‌ای در طول درمان کنترل شود.

کپسول آناگریلاید به دلیل اثرات مثبت اینوتروپیک و کرونوتروپیک آن، باید در بیماران در هر سنی که بیماری قلبی دارند با احتیاط مصرف شود.

تپش قلب و سردرد اغلب در ابتدای درمان مشاهده شدند.

این اثرات نامطلوب را می‌توان با افزایش آهسته دوز با دوز اولیه 0.5 تا 1.0 میلی‌گرم در روز کاهش داد و به طور معمول ظرف چند هفته کاهش می‌یابد.

فشار خون ریوی

مواردی از فشار خون ریوی در بیماران تحت درمان با کپسول آناگرلاید گزارش شدند. قبل از شروع و در طول درمان با کپسول آناگریلاید، بیماران باید از نظر علائم و نشانه‌های بیماری زمینه‌ای قلبی ریوی مورد ارزیابی قرار گیرند.

نارسایی کبدی

در بیماران مبتلا به نارسایی کبدی، آزمایشات مکرر عملکرد کبد، به ویژه در ابتدای درمان، ضروری است.

نارسایی کلیه

در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی، آزمایشات مکرر عملکرد کلیه، به ویژه در ابتدای درمان ضروری است.

کپسول آناگریلاید Anagrelide AOP حاوی لاکتوز است.

بیماران با مشکلات ارثی نادر عدم تحمل گالاکتوز، کمبود لاکتاز تام یا سوء جذب گلوکز-گالاکتوز نباید از این دارو استفاده کنند.

مصرف کپسول آناگریلاید در بارداری و شیردهی

در دوران بارداری و شیردهی از مصرف کپسول آناگرلاید خودداری شود. اگر کپسول آناگریلاید در دوران بارداری استفاده شود، یا اگر بیمار در حین استفاده از دارو باردار شود، باید در مورد خطر احتمالی جنین به او اطلاع داده شود.

تداخلات دارویی

از مصرف کپسول آناگریلاید با مهارکننده‌های فسفودی استراز مانند میلرینون و همچنین آسپرین خودداری شود.

شرایط نگهداری دارو

دور از دسترس اطفال نگهداری شود.

در جای خشک و خنک و دور از نور مستقیم خورشید و در دمای اتاق نگهداری شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید با کارشناسان شرکت سینا پیشگام دارو نوین تماس بگیرید.