اختلال نعوظ یکی از مشکلات رایج بین مردان است که می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر کیفیت زندگی و روابط زناشویی بگذارد. این اختلال شامل ناتوانی در دستیابی یا حفظ نعوظ کافی برای انجام رابطه جنسی است و معمولاً ناشی از عوامل فیزیکی، روانی یا ترکیبی از هر دو می‌باشد. دراین مقاله از بخش مطالب علمی شرکت سینا پیشگام دارونوین به اختلال نعوظ پرداخته‌ایم، با ما همراه باشید.
نعوظ چیست؟
هنگامی که فرد از نظر جنسی تحریک یا هیجان‌زده می‌شود، جریان خون در شریان‌های آلت تناسلی افزایش می‌یابد. این افزایش جریان خون باعث شل شدن ماهیچه‌های دیواره رگ‌های خونی در آلت تناسلی می‌شود، که این امر اجازه می‌دهد خون بیشتری وارد آلت تناسلی شده و نعوظ ایجاد شود. نعوظ زمانی به پایان می‌رسد که خون موجود در حفره‌ها و رگ‌های خونی آلت تناسلی از طریق سیاهرگ‌ها به بیرون جریان پیدا کند.
اختلال نعوظ چیست؟
اختلال نعوظ یکی از مشکلات جنسی در آقایان است که فرد در آن نمی‌تواند به حالت نعوظ دست یابد یا این حالت را در طول رابطه جنسی حفظ کند. این اختلال می‌تواند ناشی از سه دسته علت اصلی باشد: عوامل جسمی، عوامل روانی و عوارض جانبی برخی داروها. اضطراب، استرس، بیماری‌هایی مانند فشارخون بالا، اضافه‌وزن و همچنین مصرف داروهایی نظیر آرام‌بخش‌ها از جمله عواملی هستند که می‌توانند به بروز این مشکل منجر شوند.
این عارضه می‌تواند پیامدهایی همچون کاهش اعتمادبه‌نفس، افزایش اضطراب، استرس و حتی افسردگی را برای فرد به همراه داشته باشد. درمان اختلال نعوظ به علت بروز آن وابسته است و ممکن است شامل مصرف داروهای خوراکی یا تزریقی باشد که توسط پزشک تجویز می‌شوند. علاوه بر این، روش‌های طبیعی مانند ورزش منظم، رعایت رژیم غذایی سالم و استفاده از داروهای گیاهی نیز می‌توانند در بهبود این مشکل مؤثر باشند. در مواردی که اختلال نعوظ ناشی از عوامل روانی باشد، مراجعه به یک سکس‌تراپیست(مشاور زناشویی) می‌تواند نقش مهمی در درمان ایفا کند.
علائم اختلال نعوظ:
اختلال نعوظ می‌تواند به شکل‌های مختلفی ظاهر شود، از جمله ناتوانی در شروع یا حفظ نعوظ، یا کاهش میل جنسی. این علائم نه‌تنها می‌توانند کیفیت زندگی جنسی فرد را تحت تأثیر قرار دهند، بلکه ممکن است به عنوان یک هشدار اولیه برای مشکلات جدی‌تری مانند بیماری‌های قلبی عمل کنند. بنابراین، در صورت مشاهده این علائم، مشورت با پزشک ضروری است تا علت اصلی شناسایی و درمان مناسب آغاز شود.
در جدول زیر علائم اختلال نعوظ همراه با توضیحات ارائه شده است:
| علائم اختلال نعوظ | توضیحات |
|---|---|
| ناتوانی در شروع نعوظ | عدم توانایی در دستیابی به نعوظ قبل از آغاز رابطه جنسی. |
| ناتوانی در حفظ نعوظ | دشواری در نگه‌داشتن حالت نعوظ در طول رابطه جنسی. |
| نیاز به تحریک بیشتر | نیاز به تحریک جنسی بیشتر برای دستیابی یا حفظ نعوظ. |
| کاهش میل جنسی | کاهش علاقه یا تمایل به فعالیت جنسی. |
| نشانه اولیه بیماری‌های جدی | گاهی اوقات، اختلال نعوظ می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات جدی‌تر، مانند بیماری‌های قلبی یا عروقی باشد. |
اقداماتی که می‌توانید برای کمک به اختلال نعوظ انجام دهید
به نقل از سرویس ملی سلامت انگلستان، تغییرات سالم در سبک زندگی گاهی می‌تواند به اختلال نعوظ کمک کند.
اقداماتی که باید انجام دهید:
- اگر اضافه‌وزن دارید، وزن خود را کاهش دهید.
- سیگار را ترک کنید.
- رژیم غذایی سالم داشته باشید.
- روزانه ورزش کنید.
- استرس و اضطراب خود را کاهش دهید.
اقداماتی که نباید انجام دهید:
- بیش از 14 واحد الکل در هفته مصرف نکنید.
- اگر بیش از 3 ساعت در هفته دوچرخه‌سواری می‌کنید، مدتی این فعالیت را متوقف کنید.
انواع اختلال نعوظ (ED):
به نقل از کلینیک درمانی کلیولند، ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی اختلال نعوظ را به چند دسته تقسیم می‌کنند:
- اختلال نعوظ عروقی
اختلال نعوظ عروقی شامل عللی است که بر رگ‌های خونی تأثیر می‌گذارد؛ این رگ‌ها خون را به بافت‌های آلت تناسلی می‌رسانند و امکان ایجاد و حفظ نعوظ را فراهم می‌کنند. همچنین می‌تواند شامل مشکلات دریچه‌هایی باشد که به‌طور معمول خون را در آلت تناسلی نگه می‌دارند. اختلال نعوظ عروقی شایع‌ترین نوع اختلال نعوظ است. - اختلال نعوظ عصبی
اختلال نعوظ عصبی زمانی رخ می‌دهد که مشکلات عصبی از انتقال سیگنال‌ها از مغز به آلت تناسلی جلوگیری کنند و در نتیجه نعوظ ایجاد نشود. این مشکل می‌تواند به‌دلیل آسیب، جراحی لگن، پرتودرمانی یا شرایط عصبی مانند سکته مغزی، تنگی کانال نخاعی و ام‌اس (مولتیپل اسکلروزیس) باشد. - اختلال نعوظ هورمونی
اختلال نعوظ هورمونی زمانی اتفاق می‌افتد که به‌دلیل کمبود تستوسترون ایجاد شود یا در برخی موارد، به‌دلیل مشکلات تیروئیدی. - اختلال نعوظ روان‌زا
اختلال نعوظ روان‌زا شامل شرایط روان‌شناختی (شرایطی که افکار، احساسات یا رفتار فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهند) است که می‌توانند باعث اختلال نعوظ شوند.
چقدر اختلال نعوظ شایع است؟
اختلال نعوظ شایع‌ترین مشکل جنسی است که مردان و افرادی که در هنگام تولد به عنوان مرد شناسایی شده‌اند (AMAB) به ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی گزارش می‌دهند، به‌ویژه با افزایش سن و بروز مشکلات بهداشتی دیگر.
سن معمول برای اختلال نعوظ چقدر است؟
برآوردها و تحقیقات پزشکی نشان می‌دهند که اختلال نعوظ بیش از 50% از افرادی که خود را به‌عنوان مرد در سنین 40 تا 70 سال شناسایی می‌کنند، تحت تأثیر قرار می‌دهد. این آمار ممکن است حتی بالاتر باشد، زیرا بسیاری از افراد به‌دلیل خجالت یا شرم از درخواست کمک برای این مشکل خودداری می‌کنند.
چه عواملی باعث اختلال نعوظ می‌شوند؟
دلایل زیادی برای اختلال نعوظ وجود دارد که شامل شرایطی هستند که بر سیستم‌های مختلف بدن شما تأثیر می‌گذارند:
- سیستم گردش خون
سیستم گردش خون شامل رگ‌های خونی است که خون را در سراسر بدن حمل می‌کنند. آلت تناسلی برای نعوظ و حفظ آن به جریان خون کافی نیاز دارد. همچنین، آلت تناسلی به مجموعه‌ای از دریچه‌ها برای بسته شدن نیاز دارد زمانی که با خون پر می‌شود — در برخی موارد، این دریچه‌ها درست عمل نمی‌کنند.
- سیستم عصبی
سیستم عصبی شامل مغز، نخاع و اعصاب است. آن‌ها با هم برای ارسال تکانه‌های الکتریکی که به حرکت و احساس بدن کمک می‌کنند، از جمله آلت تناسلی، همکاری می‌کنند.
- سیستم غدد درون‌ریز
سیستم غدد درون‌ریز شامل غددی است که هورمون‌ها را تولید و ترشح می‌کنند. هورمون‌ها به بدن می‌گویند که برخی عملکردها را انجام دهد. تستوسترون می‌تواند به گشاد شدن رگ‌های خونی کمک کند، که جریان خون به آلت تناسلی را تسهیل می‌کند.
عوامل شامل:
- شرایط یا بیماری‌های خاص
- دیابت و نوروپاتی مرتبط با دیابت.
- فشار خون بالا (هایپرتنشن).
- کلسترول بالا (هایپرلیپیدمی).
- بیماری‌های عروقی.
- بیماری مزمن کلیوی.
- تصلب شرایین.
- بیماری پیرونی.
- کمبود تستوسترون (هیپوگنادیسم).
- سکته مغزی.
- صرع.
- آسیب‌ها (ضربه) به آلت تناسلی و نواحی اطراف آن
- شکستگی آلت تناسلی.
- آسیب به استخوان‌های لگن (استخوان‌های لگن، استخوان ساکروم و استخوان دنبالچه)، مثانه، پروستات و نخاع.
- جراحی لگن، از جمله جراحی سرطان پروستات، روده بزرگ یا مثانه.
- پرتودرمانی.
- داروهای خاص
اختلال نعوظ یک عارضه جانبی رایج از بسیاری از داروهای تجویزی است. داروهای رایجی که ED به‌عنوان یک عارضه جانبی بالقوه دارند شامل موارد زیر هستند:
- داروهای ضدافسردگی.
- داروهای ضد اضطراب (آنتی‌آنزولیتیک).
- داروهای فشار خون.
- داروهای دیورتیک.
- آنتی‌هیستامین‌ها.
- داروهای شیمی‌درمانی.
- داروهای بیماری پارکینسون.
- داروهای سرطان پروستات.
- داروهای ضدآریتمی.
- داروهای آرام‌بخش.
- شل‌کننده‌های عضلانی.
- داروهای ضدصرع.
- مواد دیگر
موادی که پتانسیل اعتیاد دارند می‌توانند باعث اختلال نعوظ شوند، از جمله:
- الکل.
- آمفتامین‌ها.
- باربیتورات‌ها.
- کوکائین.
- ماریجوانا.
- متادون.
- نیکوتین.
- اوپیوئیدها.
این مواد می‌توانند بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر بگذارند و آن را سرکوب کنند. همچنین می‌توانند آسیب‌های شدید به رگ‌های خونی وارد کنند که ممکن است به اختلال نعوظ دائمی منجر شود.
- شرایط روان‌شناختی و/یا عاطفی
- افسردگی.
- اضطراب.
- استرس.
- ترس از رابطه جنسی یا صمیمیت (ژنوفوبیا).
- عزت نفس پایین.
امروزه داروهای بسیاری برای رفع مشکل اختلال نعوظ وجود دارد که از بین آن‌ها میتوان به ژل سیلدنافیل(ارکژل) اشاره کرد. ارکژل قابل استفاده برای بانوان و آقایان است.
