بی‌اشتهایی عصبی
بی‌اشتهایی عصبی یک اختلال مصرف غذا و وضعیت سلامت روانی جدی است.
افرادی که بی‌اشتها هستند، سعی می‌کنند وزن خود را تا حد امکان پایین نگه دارند. آنها ممکن است این کار را به طرق مختلف انجام دهند، مانند نخوردن غذای کافی، ورزش بیش از حد، مصرف ملین یا بیمار کردن خود (استفراغ). این می‌تواند آنها را بسیار بیمار کند، زیرا شروع به گرسنگی می‌کنند.
آنها اغلب تصویری تحریف شده از بدن خود دارند و فکر می‌کنند که چاق هستند حتی زمانی که وزنشان کم است.
مردان و زنان در هر سنی ممکن است به بی‌اشتهایی مبتلا شوند، اما در زنان جوان شایع‌تر است و معمولاً در اواسط نوجوانی شروع می‌شود.
علائم و نشانه‌های بی‌اشتهایی عصبی
- کاهش شدید وزن یا عدم افزایش وزن مورد انتظار رشد
- پوست نازک
- شمارش غیر طبیعی خون
- خستگی
- بیخوابی
- سرگیجه یا غش
- کبود شدن انگشتان دست
- موهایی که نازک می‌شوند، می‌شکنند یا می‌ریزند
- موهای نرم و کرکی بدن
- عدم قاعدگی
- یبوست و درد شکم
- پوست خشک یا مایل به زرد
- عدم تحمل سرما
- ریتم قلب نامنظم
- فشار خون پایین
- کم آبی بدن
- تورم بازوها یا پاها
- فرسایش دندان‌ها و پینه‌های روی بند انگشت در اثر استفراغ القایی
برخی از داروها برای کاهش گرسنگی، کمک به مدفوع یا ادرار کردن استفاده می‌شود تا افراد سعی کنند از افزایش وزن خود با هر غذایی که مصرف می‌کنند، جلوگیری کنند.
درمان بی‌اشتهایی عصبی
شما می‌توانید از بی‌اشتهایی بهبود پیدا کنید، اما ممکن است زمان ببرد و بهبودی برای همه متفاوت خواهد بود.
برنامه درمانی متناسب با شرایط شما خواهد بود.
اگر بالای 18 سال هستید، باید یک نوع گفتار درمانی به شما پیشنهاد شود تا به شما کمک کند احساسات خود را در مورد غذا خوردن مدیریت کنید تا بتوانید به اندازه کافی غذا بخورید تا سالم باشید.
درمان‌های گفتاری که معمولاٌ برای درمان بی‌اشتهایی در بزرگسالان استفاده می‌شود عبارتند از:
- درمان شناختی رفتاری (CBT)
- درمان بی‌اشتهایی عصبی مادزلی برای بزرگسالان (MANTRA)
- مدیریت بالینی حمایتی تخصصی (SSCM)
درمان شناختی رفتاری (CBT)
اگر درمان شناختی رفتاری CBT به شما پیشنهاد شود، معمولاً شامل جلسات هفتگی تا 40 هفته (9 تا 10 ماه) و 2 جلسه در هفته در 2 تا 3 هفته اول است.
CBT شامل صحبت با یک درمانگر است که با شما برای ایجاد یک برنامه درمانی شخصی کار می‌کند.
آنها به شما کمک خواهند کرد:
با احساسات خود کنار بیایید.
تغذیه و اثرات گرسنگی را درک کنید.
انتخابهای غذایی سالم داشته باشید.
آنها از شما می‌خواهند که این تکنیک‌ها را به تنهایی تمرین کنید، پیشرفت خود را اندازه گیری کنید و راه‌هایی را برای مدیریت احساسات و موقعیت‌های دشوار به شما نشان دهند تا عادات غذایی جدید خود را حفظ کنید.
درمان بی‌اشتهایی عصبی مادزلی برای بزرگسالان (MANTRA)
مانترا شامل صحبت با یک درمانگر برای درک اختلال خوردن و اثرات آن است.
درمانگر بر روی آنچه برای شما مهم است تمرکز کرده و به شما کمک می‌کند تا زمانی که آماده هستید، رفتار خود را تغییر دهید.
باید 20 جلسه به شما پیشنهاد شود. 10 مورد اول باید هفتگی باشد و 10 مورد بعدی متناسب با شما برنامه ریزی شده است.
مدیریت بالینی حمایتی تخصصی (SSCM)
SSCM شامل صحبت با یک درمانگر است که به شما کمک می‌کند اختلال خوردن خود را درک کنید، مشکلاتی که ایجاد می‌کند و اینکه در مورد آنها چه کاری باید انجام دهید. شما در مورد تغذیه و اینکه چگونه عادات غذایی شما باعث علائم شما می‌شود، یاد خواهید گرفت.
باید 20 جلسه یا بیشتر در هفته به شما پیشنهاد شود. درمانگر شما یک وزن هدف تعیین می‌کند و در طی 20 هفته به شما کمک می‌کند تا به آن برسید.
روان درمانی کانونی
این روش معمولاً در صورتی ارائه می‌شود که احساس می‌کنید هیچ یک از درمان‌های فوق برای شما مناسب یا کارساز نیست.
روان درمانی کانونی باید شامل تلاش برای درک اینکه چگونه عادات غذایی شما با آنچه فکر می‌کنید و چه احساسی نسبت به خود و سایر افراد زندگی خود دارید، مرتبط باشد.
باید جلسات هفتگی تا 40 هفته (9 تا 10 ماه) به شما پیشنهاد شود.
حمایت تغذیه‌ای
در طول درمان، توصیه‌های تغذیه‌ای و برنامه غذایی دریافت خواهید کرد تا به شما در رسیدن به وزن سالم کمک کند.
با این حال، این توصیه به تنهایی به بهبودی شما از بی‌اشتهایی کمک نمی‌کند. بنابراین باید گفتار درمانی و همچنین برنامه غذایی داشته باشید.
احتمالاً پزشکان به شما توصیه می‌کنند که مکمل‌های ویتامین و مواد معدنی مصرف کنید تا تمام مواد مغذی مورد نیاز برای سالم بودن را دریافت کنید.
معمولاً معاینات منظمی خواهید داشت تا وضعیت خود را تحت نظر داشته باشید.
اگر خیلی ناخوش هستید، ممکن است پزشک نیاز به نظارت دقیق‌تری بر برنامه غذایی شما داشته باشد. برای برخی افراد این ممکن است به معنای اقامت در بیمارستان باشد.
درمان برای کودکان و نوجوانان
معمولاً به کودکان و جوانان خانواده درمانی پیشنهاد می شود.
همچنین ممکن است روان درمانی متمرکز بر نوجوان یا درمان شناختی رفتاری (CBT) به شما پیشنهاد شود.
خانواده درمانی
خانواده درمانی شامل صحبت شما و خانواده‌تان با یک درمانگر است. درمانگر بررسی می‌کند که بی‌اشتهایی چگونه بر شما تأثیر گذاشته است و چگونه خانواده شما می‌توانند از شما برای بهبودی حمایت کنند.
درمانگرتان همچنین به شما کمک می‌کند تا راه‌هایی برای مدیریت احساسات و موقعیت‌های دشوار پیدا کنید تا پس از پایان درمان، از بازگشت مجدد به عادات غذایی ناسالم جلوگیری کنید.
شما جلساتی را با خانواده خود خواهید داشت و این گزینه را دارید که برخی از جلسات را به تنهایی با درمانگر داشته باشید. خانواده درمانی گاهی به صورت گروهی با خانواده‌های دیگر ارائه می‌شود.
معمولاً 18 تا 20 جلسه در طول یک سال به شما پیشنهاد می‌شود و درمانگرتان مرتباً بررسی می‌کند که برنامه هنوز برای شما عمل می‌کند.
روان درمانی متمرکز بر نوجوان
روان درمانی متمرکز بر نوجوان معمولاً شامل 40 جلسه انفرادی است و معمولاً بین 12 تا 18 ماه طول می‌کشد. در ابتدا جلسات بیشتری خواهید داشت تا از شما حمایت بیشتری شود.
درمانگر به شما کمک می‌کند:
با ترس‌های خود در مورد افزایش وزن کنار بیایید.
تغذیه را درک کنید.
یون و تغذیه سالم داشته باشید.
احساسات خود را در مورد هویت خود و اینکه چگونه خود را می‌بینید درک کنید.
اعتماد به نفس خود را تقویت کرده و به شما کمک می‌کند تا موقعیت‌های استرس زا را مدیریت کنید.
همچنین می‌توانید 8 تا 12 جلسه درمانی با خانواده خود داشته باشید.
حمایت تغذیه‌ای
اگر به بی‌اشتهایی مبتلا هستید، ممکن است تمام ویتامین‌ها و انرژی مورد نیاز بدنتان برای رشد و تکامل مناسب را دریافت نکنید، که به ویژه با رسیدن به سن بلوغ بسیار مهم است.
در طول درمان، پزشک به شما توصیه‌هایی در مورد بهترین غذاها برای حفظ سلامتی می‌دهد. آنها احتمالاً به شما توصیه می‌کنند که مکمل‌های ویتامین و مواد معدنی نیز مصرف کنید.
آنها همچنین با والدین یا مراقبان شما در مورد رژیم غذایی شما صحبت خواهند کرد تا بتوانند در خانه از شما حمایت کنند.
معمولاً معاینات منظمی خواهید داشت تا ببینید وضعیت شما چگونه است.
اگر خیلی ناخوش هستید، ممکن است نیاز به نظارت دقیق‌تری بر برنامه غذایی شما داشته باشد. برای برخی افراد این ممکن است به معنای اقامت در بیمارستان باشد.
خطرات بی‌اشتهایی عصبی برای سلامتی
بی‌اشتهایی طولانی مدت می‌تواند منجر به مشکلات شدید سلامتی مرتبط با عدم دریافت مواد مغذی مناسب (سوء تغذیه) شود. اما معمولاً زمانی که مصرف غذای شما متناسب می‌شود، علائم بهتر می‌شوند.
عوارض احتمالی عبارتند از:
مشکلات ماهیچه‌ها و استخوان‌ها – از جمله احساس خستگی و ضعف، پوکی استخوان، و مشکلات رشد فیزیکی در کودکان و بزرگسالان
عوارض باروری
مشکلات مربوط به قلب و عروق خونی – از جمله گردش خون ضعیف، ضربان قلب نامنظم، فشار خون پایین، بیماری دریچه قلب، نارسایی قلبی، و تورم مچ پا، پا و ساق پا (ادم)
عدم میل جنسی
مشکلات با مغز و اعصاب – از جمله مشکلات در تمرکز و حافظه یا، در موارد کمتر، تشنج
مشکلات کلیه یا روده
داشتن سیستم ایمنی ضعیف یا کم خونی
بی‌اشتهایی نیز می‌تواند زندگی شما را به خطر بیندازد. این یکی از علل اصلی مرگ و میر مربوط به مشکلات سلامت روان است. مرگ و میر ناشی از بی‌اشتهایی ممکن است به دلیل عوارض جسمی یا خودکشی باشد.
علل بی‌اشتهایی عصبی
علل بی‌اشتهایی کاملاٌ مشخص نیست اما اگر شما:
- به خاطر عادات غذایی، شکل بدن یا وزن خود مورد انتقاد قرار گرفتید.
- شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان سابقه اختلالات خوردن، افسردگی، یا اعتیاد به الکل یا مواد مخدر دارید.
- بیش از حد نگران لاغر بودن هستید، به خصوص اگر از طرف جامعه یا شغل خود نیز احساس فشار می‌کنید.
- دارای اضطراب، عزت نفس پایین، شخصیت وسواسی یا کمال‌گرا هستید.
- مورد آزار عاطفی، جسمی یا جنسی قرار گرفتید.
اینها می‌توانند رایج‌ترین علل‌های بی‌اشتهایی باشند.
سلامت استخوان
بی‌اشتهایی می‌تواند استخوان‌های شما را ضعیف‌تر کند، که می‌تواند احتمال ابتلا به بیماری پوکی استخوان را افزایش دهد. اگر وزن در کودکان و نوجوانان و بزرگسالان کم باشد، این احتمال بیشتر است.
به همین دلیل، پزشکان ممکن است توصیه کنند که یک اسکن تراکم استخوان برای بررسی سلامت استخوان‌هایتان انجام دهید.
دختران و زنان بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به استخوان‌های ضعیف هستند، بنابراین پزشک ممکن است برای شما دارویی برای کمک به محافظت از استخوان‌های شما در برابر پوکی استخوان تجویز کند.
داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد افسردگی برای درمان بی‌اشتهایی استفاده نمی‌شود. اما ممکن است به شما یک داروی ضد افسردگی مانند فلوکستین (پروزاک) پیشنهاد شود تا به شما در مدیریت سایر شرایط سلامت روان کمک کند، مانند:
- اضطراب
- افسردگی
- فوبیای اجتماعی
داروهای ضد افسردگی به ندرت برای کودکان یا جوانان زیر 18 سال تجویز می‌شود.
مطالب مشابه:
